Wieść Gmina Chmielnik

Ku pokrzepieniu serc, czyli Sienkiewiczem czas (szkolny) opisany... 

To ostatni tekst w mijającym juĹź roku, jaki przychodzi mi napisać niejako na podsumowanie Roku Sienkiewiczowskiego, chociaĹź głównie o szkole i jej problemach będzie mowa, to jednak refleksji odwołujących się do autora „Potopu” nie zabraknie...

Motywem przewodnim będzie odwołanie się do serca, ktĂłre ma charakter duchowy i symbolicznie ponadczasowy…

To w „Odzie do młodości” nasz wieszcz narodowy przypominał, cóş warte jest społeczeństwo „bez serc, bez ducha”- i odpowiadał natychmiast – „to szkieletĂłw ludy”. Warto więc zapytać, jak w naszej pracy z dziećmi i młodzieżą odwołujemy się do tych wartości, ktĂłre były bliskie nie tylko romantykom i pozytywistom, ale powinny nadal tkwić mocno zakorzenione w polskiej szkole XXI wieku. Nieprzypadkowo nawiązuję do Mickiewicza, bo przecieĹź w nim upatrywał Sienkiewicz tego, ktĂłrego twĂłrczość potrafi obudzić serce kaĹźdego Polaka- chociaĹź bez kraju ojczystego, a czasami i daleko od niego, to zawsze o nim pamiętającego, jak chociaĹźby główny bohater noweli „Latarnik”.

Wiele przedsięwzięć dydaktyczno-wychowawczych podejmowanych w naszej szkole w nowym roku szkolnym mogło krzepić serca. Młodszym czytelnikom wyjaśniam, Ĺźe krzepić, to słowo juĹź dziś nieco archaiczne, a oznacza „dodawać otuchy i sił”. Serce rosło patrząc na Sienkiewiczowskich bohaterĂłw, ktĂłrych uczniowie w „Roku Sienkiewiczowskim” poznali nieco bliĹźej, a przygotowując się do szkolnego konkursu „Czytamy Sienkiewicza” wniknęli głębiej w ich psychikę, emocje i przeĹźycia. Wzruszali się losami Stasia Tarkowskiego, latarnika Skawińskiego czy Janka Muzykanta, a zarazem krzepili swoje i nasze serca rozumieniem i akceptacją dla decyzji bohaterĂłw, ktĂłrzy przy bliĹźszym poznaniu stawali się dla nich nie tylko książkowymi postaciami, nad ktĂłrych Ĺźyciowymi wyborami warto i dzisiaj się zastanowić.

Po upadku Powstania Styczniowego bezwzględnie stłumionego przez zaborcĂłw, a zwłaszcza przez Rosję, wydawało się, ze Polacy ostatecznie stracili nadzieję na niepodległość, zwłaszcza, Ĺźe koncepcje walki zbrojnej, jako podstawowej formy zmiany istniejącego stanu rzeczy, straciły na popularności. W tę „pustkę” wchodzi Sienkiewicz ze swoimi powieściami historycznymi- Trylogią, KrzyĹźakami i Quo vadis- pisanymi z intencją pobudzenia, czy wręcz obudzenia ducha narodowego- „ku pokrzepieniu serc”. Ten nowy zasiew patriotyzmu zaowocował po latach i wspomĂłgł przedwiośnie niepodległości, i stał się solidnym fundamentem ideowym dla odradzającej się ojczyzny- II Rzeczypospolitej. O tych właśnie wydarzeniach dowiedziała się społeczność szkolna z uroczystego apelu poświęconego 98 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. To, w jaki sposĂłb przygotowali tę uroczystość i w jakiej formie przekazali jej przesłanie, krzepi nasze serca. I tu kilka słów dla zobrazowania oryginalności przekazu, chociaĹź pełnej autentycznej prostoty. Po prostu kaĹźda z klas przedstawiła swĂłj sposĂłb na uczczenie tego święta zarĂłwno w formie, jak i w treści: czy to w wierszu, czy w piosence, inscenizacji czy w odpowiedzi na pytanie „Czym jest rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę dla nas - uczniĂłw?”. Był to swoisty bukiet niepodległości złoĹźony z występĂłw uczniowskich. Podsumowaniem tego uroczystego i pełnego patriotycznych treści apelu był montaĹź słowno- muzyczny przygotowany przez szĂłstoklasistĂłw, ktĂłry przypomniał uczniom długą i trudną, pełna wyrzeczeń i ofiar drogę do niepodległości przez 123 lata niewoli. Warto nadmienić, Ĺźe program przygotowany na szkolny apel „niepodległościowy” został zaprezentowany takĹźe na lokalnych obchodach święta, tj. Ognisku Patriotyzmu i spotkał się z serdecznym przyjęciem.

Uroczystości szkolnych, ktĂłre nam wszystkim dodawały sil i otuchy było znacznie więcej, ale nie sposĂłb o wszystkich napisać, dlatego o niektĂłrych wspomnimy w innych tekstach, ktĂłre Szanowny Czytelniku odnajdziesz w tym numerze „WIEŚCI GMINNEJ” w innych tekstach lub w KALENDARIUM SP RAF. Nie sposĂłb jednak nie wspomnieć o apelu poświęconym Janowi Pawłowi II. Przygotowany w formie montaĹźu słowno-muzycznego wzbogaconego o oryginalne treści audiowizualne przypominające Jego postać i słowa, uzmysłowił całej społeczności szkolnej, jak wiele zawdzięczamy jednemu z największych PolakĂłw, ktĂłry wlał w serca PolakĂłw nadzieję na odzyskanie prawdziwej wolności i suwerenności i w jej odzyskanie miał niepodwaĹźalny wkład.

Przed nami juĹź tylko kilkanaście dni odchodzącego 2016 roku, a w szkole w ostatnim dniu nauki wigilie klasowe i wigilia szkolna połączona z łamaniem się opłatkiem, składaniem sobie Ĺźyczeń i kolędowaniem, co będzie naturalnym wstępem do oczekiwanego z wielka radością okresu świąt BoĹźego Narodzenia. Kończąc, Ĺźyczę wszystkim czytelnikom i naszym sympatykom zdrowych, rodzinnych i pogodnych Świąt, radości z narodzin BoĹźej Dzieciny i duĹźo serca dla siebie nawzajem w Nowym- 2017-Roku. I chociaĹź Rok Henryka Sienkiewicza się kończy, nie zapominajmy jego „skrzydlatych słów”, z ktĂłrych jedno przytaczam z serdecznymi Ĺźyczeniami: „Dobroć serca jest tym, czym ciepło słońca: ona daje Ĺźycie”.

Andrzej Pieczonka
SP Wola Rafałowska