Wieść Gmina Chmielnik

Szerokiej drogi ! 

W „Podręcznym słowniku frazeologicznym języka polskiego” jego autorzy wymieniają 4 związki wyrazowe ze słowem „droga”, a mianowicie:

1. chodzić własnymi (swoimi) drogami tj. być niezależnym, kierować się własnymi zasadami, stronić od ludzi.
2. droga krzyĹźowa (cierniowa, ciernista) tj.

• Ĺźycie pełne udręczeń
• trudności, przeciwieństwa, przeszkody

3. wchodzić, wejść komuś w drogę tj. przeszkadzać komuś w czymś
4. zejść, schodzić komuś z drogi tj. ustąpić komuś, nie sprzeciwiać mu się

Proszę wybaczyć to językoznawcze nawiązanie, ale w niniejszym tekście chciałbym pokazać, jak wielu odcinkĂłw z tej wielowymiarowej (w swym znaczeniu) drogi przebyliśmy. Po pierwsze, wszędzie, gdzie to tylko było moĹźliwe, chodziliśmy własnymi drogami – w rozumieniu bycia niezaleĹźnym, kierowania się własnymi sprawdzonymi metodami, moralnymi zasadami (tu misja szkoły zaczerpnięta z myśli patrona). Zwłaszcza w tych momentach i sytuacjach, ktĂłre wymagały twĂłrczego podejścia w obszarze nauki, kształcenia i wychowania. Bez wahania umieściłbym tu „Kalendarz imprez szkolnych”, a zwłaszcza te przedsięwzięcia, ktĂłre pojawiły się w nim po raz pierwszy (np. Światowy Dzień Ĺťyczliwości, konkurs czytelniczy „Od SzĂłstej klepki do Czarnej polewki” na powitanie wiosny i I Zlot Szkół im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego).

Po drugie, znane porzekadło „Obyś cudze dzieci uczył” zdaje się od dawna uświadamiać tym wszystkim, ktĂłrzy tak bardzo lubią krytycznie wypowiadać się o szkole, Ĺźe nie jest to droga usłana róşami, a niekiedy pełna przeszkĂłd i trudności. Często moĹźna by ich uniknąć, ale zbyt często nie zaleĹźy to wyłącznie od społeczności szkolnej. Większe zaangaĹźowanie się rodzicĂłw, samorządu wiejskiego, Ĺźyczliwa pomoc organu prowadzącego, tworzenie sprzyjającego klimatu wokół szkoły i rozwiązywania jej problemĂłw moĹźe stworzyć nową sytuację, w ktĂłrej szkoła będzie postrzegana jako waĹźne centrum kulturotwĂłrcze, a jej pracownicy – nauczyciele, jako liczący się przedstawiciele miejscowej inteligencji, darzeni szacunkiem za pracę i kompetencje. To z kolei moĹźe jedynie przynieść korzyści i to obopĂłlne! Dla szkoły i środowiska !!!

Społeczność szkolna wierzy, że właściwym dla nas wskazaniem jest myśl patrona, którą od 2002 r. przyjęliśmy jako wskazanie i przesłanie:

„Warto słuĹźyć kaĹźdemu człowiekowi,

i dla kaĹźdego warto się poświęcić.”

Ostatnia wycieczka szkolna (15-16 maja br.) do Częstochowy (i Jury Krakowsko-Częstochowskiej), gdzie mogliśmy przy okazji I Zlotu Szkół im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego poznać nieco bliżej tę wielką rodzinę, także uczestniczyć we mszy świętej w jasnogórskiej świątyni w intencji tych społeczności szkolnych, pozwoliła na nowo zrozumieć aktualność tych słów patrona.

Wycieczka jako droga do odkrywania prawdy o nas samych, jako oryginalna metoda poznawania piękna ojczystego krajobrazu, odkrywania rodzimej historii i kultury to nie dający się przecenić sposĂłb na rozwijanie osobowości naszych podopiecznych. Osobowości, dla ktĂłrej „ja” nie jest najwaĹźniejsze, ale „my” istotniejsze!

Po trzecie, przeszkadzaliśmy tym (niewielu na szczęście) uczniom, ktĂłrzy chcieli wpłynąć na zachowanie i podporządkować innych sobie. SłuĹźył temu kolejny rok akcji „Szkoła bez przemocy” zintegrowanej ze współzawodnictwem samorządu uczniowskiego o tytuł „Superklasy”, a takĹźe z kampanią „Zachowaj trzeĹşwy umysł 2008” i programem „Na brzydkie wyrazy stawiamy zakazy”.

Tak pokrĂłtce wyglądał trzeci „odcinek” przebytej (w niniejszym roku szkolnym) drogi. Gwoli sprawiedliwości dodać trzeba, Ĺźe przypadki przemocy (w poszczegĂłlnych jej formach) okazały się incydentalne, a wspomniane programy wpłynęły pozytywnie na relacje między uczniami.

Po czwarte, komu schodziliśmy z drogi i dlaczego?

Przede wszystkim tym, ktĂłrzy mogliby narazić uczniĂłw na niebezpieczne przeĹźycia przykre doświadczenia. Niekoniecznie musieli spotkać ich w szkole. Staraliśmy się to naszym podopiecznym uświadomić i przed nimi ostrzec. Wszystko na to wskazuje, Ĺźe skutecznie.

Zacząłem ten tekst tytułem – Ĺźyczeniem i podobnie go kończę:

SZEROKIEJ DROGI!

Aby było jeszcze podobnej teraz teĹź odwołam się do słownika – jest to „Inny słownik języka polskiego PWN”, ktĂłry tak wyjaśnia istotę tego Ĺźyczenia:

MĂłwimy komuś << szerokiej drogi >>, Ĺźycząc mu szczęśliwej podróşy lub powodzenia w czymś.”

Ĺťyczę więc naszym absolwentom powodzenia w gimnazjum, a wszystkim uczniom szczęśliwych wakacyjnych podróşy!

Andrzej Pieczonka
Szkoła Podstawowa
im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego
 w Woli Rafałowskiej