|
|||||
|
|||||
WIGILIJNE TRADYCJE WIGILIA – słowo to pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „czuwanie”. Tradycja czuwania przed świętem wywodzi się ze Starego Testamentu. CHOINKA – jest odzwierciedleniem drzewa rajskiego, „drzewa życia”, biblijnego drzewa wiadomości dobra i zła, pod którym rozpoczęła się historia ludzkości. Nie może na niej zabraknąć oczywiście jabłek. Wiesza się je na pamiątkę wydarzeń sprzed wieków, kiedy to w raju Ewa kusiła nimi Adama. Czerwień i gładka skóra jabłek symbolizują zdrowie – powieszenie ich na choince gwarantuje ponoć całej rodzinie zdrowie i energię w nadchodzącym roku. Zwyczaj ustawiania ustrojonego drzewka wigilijnego znano w Niemczech już w XV w. Do Polski choinka przywędrowała dopiero na przełomie XVIII i XIX w. Początkowo przyjęła się tylko w miastach, na wieś trafiła na początku XX w. Jej zielone gałęzie stanowią symbol życia, płodności, radości. Ostre IGŁY CHOINKI symbolizują koronę cierniową. SIANO POD OBRUSEM – ma przypominać o ubóstwie Świętej Rodziny, o betlejemskim żłóbku. Zwyczaj ten zaprowadził św. Franciszek z Asyżu, organizując pierwsze jasełka. WOLNE MIEJSCE PRZY STOLE – pozostawia się dla zbłąkanych i samotnych, którzy mogą zapukać do drzwi. GWIAZDA – na wierzchołku choinki symbolizuje gwiazdę betlejemską, która wskazywała drogę trzem mędrcom, gdy szukali nowonarodzonego Jezusa. OPŁATEK – biały okruch chleba, stanowiący symbol miłości i jedności chrześcijańskiej. Zwyczaj dzielenia się opłatkiem rozpowszechnił się już w XVII w. LAMPKI – na bożonarodzeniowym drzewku to znak światła Bożego, przypominającego o niegasnącej miłości Boga. Powinny one płonąć przez całą wigilijną noc, a za-świecić należy je, gdy zabłyśnie pierwsza gwiazdka. SNOPY ZBOŻA – dawniej gospodarze robili snopki z żyta, owsa, jęczmienia oraz pszenicy i ustawiali je w kącie w domu lub wieszali pod sufitem. Dzięki temu w gospodarstwie miało nie zabraknąć jedzenia. Pleciono również snopki ze słomy i zatykano je, gdzie się dało. Tradycja głosiła, że im więcej będzie ich w domu, tym większe będą plony. Oprac. Agata Litwin- Ślemp |