Wieść Gmina Chmielnik

Bliskie spotkanie z wolontariatem europejskim 

Marie prezentuje Belgię

Wolontariat to sposĂłb na Ĺźycie – powiedzą niektĂłrzy, wolontariat to przygoda - dodadzą inni, wolontariat to nowe doświadczenie – dorzucą następni. Dziś o wolontariacie słyszymy nie tylko z telewizji, juĹź w szkole podstawowej dzieci organizują się w zespoły wolontariackie, niosąc pomoc innym na miarę swoich moĹźliwości. Wolontariusze w gimnazjum mają sporo do zrobienia, nie mĂłwiąc juĹź o licealistach i studentach, ktĂłrzy działając, niemalĹźe czują swĂłj wpływ na losy świata. Ktoś zapytałby – skąd ta nagła propaganda? Czy nie jest to przejaw chwilowej mody na bycie wolontariuszem? Aby odpowiedzieć na to pytanie naleĹźałoby zgłębić wolontariat od zarodka. Zastanowić się czym jest wolontariat sam w sobie, czym jest dla wolontariusza, a czym dla odbiorcy działań wolontaryjnych. W tym krĂłtkim artykule nie pokuszę się oczywiście o tego typu analizy. SprĂłbuję natomiast przedstawić suche fakty, ktĂłre dadzą pobieĹźny dowĂłd na to, iĹź wolontariat dziś po prostu jest potrzebny (lub inaczej - poĹźyteczny) i, Ĺźe jest zjawiskiem powszechnym.

Niejednokrotnie miałam okazję napomknąć o działalności Klubu Wolontariusza przy Gimnazjum im. Szarych SzeregĂłw w Chmielniku (to juĹź trzeci rok), zapewne niektĂłrzy słyszeli takĹźe o małych wolontariuszach ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. por. Jana Bałdy. Dziś, obydwie szkoły tworzą Zespół, więc umownie moĹźemy mĂłwić o wolontariuszach Zespołu Szkół w Chmielniku. Dzieci od najmłodszych lat poprzez drobne uczynki, jak przygotowanie przedstawienia dla mieszkańcĂłw DPS-u, organizowanie zbiĂłrki zabawek dla domu dziecka, listy do małych pacjentĂłw rzeszowskiego hospicjum czy pomoc kolegom w nauce, uczone są empatii i ofiarności. Kształtuje się w nich świadomość, Ĺźe razem moĹźna więcej, zrzeszanie się w słusznej sprawie jest dobre, dając - otrzymujemy. Utarte slogany? I o to chodzi. Wolontariat jest stary i umarłby juĹź dawno śmiercią naturalną, gdyby nie młode, czyste serca, ktĂłre na ochotnika poddają się transplantacji, dając temu „staruszkowi” nowe Ĺźycie. UmĂłwmy się, Ĺźe chodzi tu o miliony młodych serc z całego świata, nie tylko te, ktĂłre znamy z chmielnickich szkół. O ile o wolontariacie ogĂłlnoświatowym mamy szczątkowe informacje, o tyle na temat wolontariatu europejskiego moĹźemy juĹź coś powiedzieć.

Międzynarodowe spotkanie wolontariuszy

W styczniu nasz Zespół Szkół odwiedzili niezwykli goście - wolontariusze z róşnych stron Europy - Zoran z Serbii, Marie z Belgii, Laura z Austrii oraz Diana z Mołdawii. Bliskie spotkanie naszego wolontariatu (lokalnego) z wolontariatem europejskim, ktĂłre miało miejsce w Zespole Szkół, stało się okazją do odkrywania i konfrontacji na róşnych płaszczyznach. NaleĹźy dodać, iĹź bezpośrednim sprawcą całego wydarzenia było stowarzyszenie ZMW „Wici” z Tyczyna, ktĂłre w ramach współpracy ze Stowarzyszeniem Promocji Wolontariatu z Warszawy, realizowało tzw. projekt workcamp-owy. W wyniku tego projektu ZMW stało się organizacją goszczącą dla wolontariuszy z zagranicy. Okazało się, Ĺźe workcamp-y to projekty znane na całym świecie, z ktĂłrych korzystają młodzi ludzie najczęściej w wieku od 18 do 26 lat. KrĂłtko mĂłwiąc, są to międzynarodowe obozy trwające zazwyczaj od 2 do 3 tygodni, przeznaczone dla młodych osĂłb, ktĂłre chcą poświęcić swĂłj wolny czas na pracę społeczną. W ramach tych projektĂłw wolontariuszami zajmują się trzy organizacje: organizacja wysyłająca – przygotowuje ich do wyjazdu za granicę, organizacja goszcząca – zapewnia wyĹźywienie i nocleg (wolontariusze opłacają tylko dojazd), organizacja koordynująca – nadzoruje wszystko od strony merytorycznej i finansowej. Workcamp-y mają na celu integrację grupy młodych osĂłb z róşnych krajĂłw poprzez wspĂłlną pracę, za ktĂłrą nie otrzymują wynagrodzenia. WaĹźnym aspektem tych projektĂłw jest to, Ĺźe wolontariusze nie tylko razem pracują, ale takĹźe wspĂłlnie mieszkają, gotują i organizują sobie wolny czas. Mają teĹź szansę na sprawdzenie się w nowej sytuacji, pogłębienie wiedzy o świecie i rozwinięcie umiejętności pracy w grupie. Coraz więcej polskiej młodzieĹźy bierze udział w tego typu projektach. Sprzyjają one nawiązywaniu międzynarodowych przyjaĹşni i integrują ludzi, ktĂłrzy bez względu na narodowość, rasę, pochodzenie czy status materialny akceptują tę formę aktywności społecznej. Jest to rĂłwnieĹź okazja do przeszkolenia się w zakresie znajomości języka. Uczestnicy projektĂłw rozmawiają w języku angielskim, mogą rĂłwnieĹź posługiwać się językiem kraju, do ktĂłrego wyjeĹźdĹźają.

Pierwsze prĂłby mĂłwienia w języku polskim poczynili teĹź nasi goście. Diana (z Mołdawii), ktĂłra jak przyznała, bardzo lubi wyzwania, chyba najodwaĹźniej z bardzo dobrym skutkiem prĂłbowała mĂłwić po polsku. Europejscy wolontariusze w ramach workcamp-u odwiedzali szkoły w naszej okolicy, aby promować wolontariat i dzielić się doświadczeniami, a przy okazji opowiedzieć o swoich krajach – o kulturze, tradycji i krajobrazie. KaĹźdy z nich przygotował prezentację multimedialną o swojej ojczyĹşnie. Byli tak naturalni i otwarci, Ĺźe szybko zyskali sympatię młodzieĹźy. Zoran uczył nas uprzejmościowych zwrotĂłw w j. serbskim, Diana pociągnęła wszystkich do tradycyjnego mołdawskiego tańca, Laura wystroiła jedną z dziewcząt w ludowy strĂłj austriacki, Marie z kolei pobiegła zatańczyć belgijkę na trwającej akurat szkolnej dyskotece. Nasi wolontariusze pytali o szczegóły ich pracy w Polsce, o to, czym zajmują się na co dzień w swoich krajach i co sądzą o naszym kraju. Nie trzeba chyba dodawać, Ĺźe spotkanie było niezwykle interesujące.

Mołdawski taniec

Trochę geografii w serbskim wydaniu

Uczniowie zrozumieli system funkcjonowania wolontariatu europejskiego. Okazało się, Ĺźe jest to sieć róşnych projektĂłw tych krĂłtkoterminowych (workcamp) jak i długofalowych (o róşnym zasięgu). Tu waĹźną rolę odgrywa wspomniane wcześniej Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu, ktĂłre pełni rolę zarĂłwno organizacji nadzorującej (nadzoruje 4 projekty) jak i goszczącej. Na przykład Zoran i Diana, w ramach innych projektĂłw tego Stowarzyszenia, pracują w Helenowie w Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczo – Rehabilitacyjnym z niepełnosprawnymi dziećmi. Liczą na to, Ĺźe doświadczenia jakie zdobędą w wolontariacie będą stanowić dobre przygotowanie do przyszłej pracy zawodowej.

Wiedza naszej młodzieży na temat inicjatyw wolontariatu w Europie zapewne niezmiernie się poszerzyła i być może kiedyś łatwiej im będzie działać na tym polu, gdyż przekonali się, że wolontariat może być zarówno powszechny, jak i bardzo pożyteczny.

Monika WĂłjcik