Wieść Gmina Chmielnik

Wychowywać, ale jak? 

Po raz kolejny ośmielam się zabrać głos w kwestii integrowania działań wychowawczych w Szkole Podstawowej nr 3 im. Św. M. M. Kolbego w Chmielniku.

Tradycją już stało się w naszej placówce, że w listopadowe późne popołudnie spotykają się wspólnie: uczniowie, nauczyciele i rodzice. W bieżącym roku do tego grona dołączyli jeszcze dziadkowie. Celem tych spotkań jest prezentacja literackiego Patrona roku oraz rozstrzyganie rodzinnych konkursów.

Tegoroczne spotkanie dotyczyło podsumowania pracy wokół twĂłrczości Juliana Tuwima, gdyĹź powoli kończy się rok nazwany jego nazwiskiem. ZarĂłwno uczniowie, jak teĹź i rodzice wspĂłlnie pochylali się nad dorobkiem naszego wielkiego poety – w domu czytano jego wiersze (zaznaczam, Ĺźe te odpowiednie dla dziecięcego odbiorcy), przygotowywano na lekcje ich inscenizacje, uczono się tekstĂłw na pamięć, gdyĹź odbywały się konkursy, dokonywano teĹź przekładĂłw intersemiotycznych, słuchano nagrań w wykonaniu znanych polskich artystĂłw. W ciągu całego roku kalendarzowego pojawiały się teĹź uaktualniane tablice wizualne. Myślę, zatem, Ĺźe z postacią Tuwima „spotkała” się kaĹźda rodzina.

Aby pĂłjść o krok dalej, razem z uczennicami z kółka polonistycznego, ogłosiłyśmy konkurs na bazie słów poety: Oto dom mĂłj: cztery ściany wiersza, w mojej pięknej OjczyĹşnie-PolszczyĹşnie”! Parafrazując tekst zrodził się pomysł wspĂłlnej rodzinnej pracy pod hasłem: Dom mĂłj w OjczyĹşnie – PolszczyĹşnie. Literacka genealogia.

Uczestnicy mieli się zmierzyć z przeszłością swoich rodzin. Zagadnienie to pozwoliło na literacką wyprawę w historię własnych rodzin oraz przygotowanie drzew genealogicznych w formie pisemnych opowiadań oraz prezentacji plastycznych lub medialnych.

Z powyĹźszego zaproszenia skorzystało osiem rodzin. Prace okazały się mozolne, ale zarazem twĂłrcze. Zjednoczono wysiłki i jedna z rodzin „odszukała” swoich korzeni wstecz, aĹź w szĂłstym pokoleniu. DuĹźe ukłony, zatem dla rodziny Julii Wąsacz. Niemniej pracochłonne były prezentacje pozostałych rodzin: Małgorzaty i Agaty Czarnoty, Małgorzaty Cyrul, Klaudii Dubczyk, Diany Bazan, Marioli Jaworskiej, Gabrieli Murias, Bartłomieja Szczęcha.

Miłe i wzruszające okazało się spotkanie w dniu 27 listopada, kiedy odbywała się „publiczna” prezentacja dokonań poszczegĂłlnych rodzin. Jak wcześniej zaznaczyłam, na spotkaniu byli rĂłwnieĹź dziadkowie oraz niezawodne: pani dyrektor BoĹźena Gwizdała i pani Beata Wojnarowicz-Hondz - kierownik Gminnej Biblioteki Publicznej.

Jak zwykle, oprócz strawy duchowej, nie zabrakło też poczęstunku, w czasie którego wymieniano się doznaniami i doszukiwano się wspólnych znajomych oraz dyskutowano na temat tradycji pochodzących z różnych miejsc, gdyż jako rodzaj ludzki ciągle jesteśmy migrantami, a z sobą zabieramy to, co w naszych rodzinach wartościowe, aby na tym podłożu budować kolejne pokolenia.

W czym zatem upatrujemy integracji naszych poczynań wychowawczych? Otóş znowu zaczerpnę wskazĂłwek z Tuwima: „…Ja zaś, ku chwale imienia Ojczyzny mojej przeszczepiam obce pędy na Drzewo Rodzime, na krzepki Dąb Polski. Niech wrosną głęboko w trzon jego, aĹź do korzeni, niech się rozłożą koroną konarĂłw szeroko nad moją Ojczyzną. Niech rozrastają się dalej świeĹźe gałązki, niech zazielenią się liście na Dębie prastarym!”

UwaĹźam, Ĺźe w ten listopadowy wieczĂłr, wspĂłlnymi działaniami połączyliśmy teraĹşniejszość z przeszłością oraz wskazaliśmy dzieciom wartość „posiadania” rodziny.

Elżbieta Świerk