Wieść Gmina Chmielnik

Obowiązki właścicieli wobec (nie)uĹźytkĂłw rolnych 

Pomimo, Ĺźe obecnie Ĺźaden powszechnie obowiązujący przepis prawa nie nakłada na właścicieli nieruchomości obowiązku koszenia trawy na nieruchomościach stanowiących ich własność – celowym i w pełni uzasadnionym jest co najmniej jednokrotne w ciągu roku wykoszenie traw i chwastĂłw. Niedopełnienie tej czynności w praktyce powodować moĹźe spory i konflikty sąsiedzkie. NaleĹźy przy tym mieć na uwadze przepisy Kodeksu cywilnego, ktĂłry w art. 144 stanowi, iĹź „Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, ktĂłre by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunkĂłw miejscowych”.

Przypominamy o obowiązku dbania o porządek na posesjach i uĹźytkach rolnych. Rolnicy składający wnioski do ARiMR o otrzymanie płatności obszarowych, w przypadku zgłaszania uĹźytkĂłw zielonych lub tzw. „ugorĂłw zielonych” mają obowiązek spełniania minimalnych wymogĂłw odnośnie przestrzegania zasad dobrej kultury rolnej na tych uĹźytkach. Przestrzeganie zasad dobrej kultury rolnej obowiązuje rolnikĂłw, ktĂłrzy otrzymują płatności obszarowe. Na gruntach ugorowanych przeprowadza się co najmniej raz w roku w terminie do 31 lipca zabiegi uprawowe zapobiegające występowaniu i rozprzestrzenianiu się chwastĂłw lub przeprowadza się co najmniej jednokrotne koszenie w tym terminie. Ten sam wymĂłg dotyczy uĹźytkĂłw zielonych (łąk i pastwisk) tj. koszenie okrywy roślinnej i jej usunięcie rĂłwnieĹź we wspomnianym terminie. Wciąż jednak wiele osĂłb uwaĹźa, Ĺźe „najlepszym sposobem” na utrzymanie porządku na działce jest wypalenie trawy, tłumacząc swoje postępowanie chęcią uĹźyĹşniania gleby. Bowiem panuje przekonanie, Ĺźe spalenie trawy spowoduje szybszy i bujniejszy jej odrost, a tym samym przyniesie korzyści ekonomiczne. Jest to jednak całkowicie błędne myślenie. Rzeczywistość wskazuje, Ĺźe wypalanie traw prowadzi do nieodwracalnych, niekorzystnych zmian w środowisku naturalnym. Ogień trawi miejsca lęgowe ptakĂłw gnieĹźdżących się na ziemi lub wśrĂłd krzewĂłw. Dym utrudnia orientację Ĺźerującej zwierzynie, jeleniom, dzikom czy sarnom. Często zdezorientowane ulegają zaczadzeniu. W płomieniach giną m.in. całe kolonie mrĂłwek, ktĂłre słyną jako czyściciele pĂłl, zjadają szkodliwe owady, resztki roślinne i zwierzęce, ułatwiają rozkład masy organicznej, przewietrzają glebę. Do atmosfery przedostaje się szereg związkĂłw chemicznych będących truciznami zarĂłwno dla ludzi jak i zwierząt. Corocznie w takich poĹźarach giną rĂłwnieĹź ludzie. Tak się składa, Ĺźe są to głównie sami winowajcy. Najczęściej bezpośrednią przyczyną śmierci jest zawał mięśnia sercowego lub udar termiczny. Bywa Ĺźe zmiana kierunku wiatru, zaskakuje podpalacza i staje się on ofiarą własnej głupoty.

Przypominamy również, że wypalanie (nie)użytków oprócz tego że jest niebezpieczne jest także niedozwolony. Przewidziane są bowiem wysokie kary, i tak zgodnie z:

• art. 131 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, pkt 12 „Kto wypala łąki, pastwiska, nieuĹźytki, rowy, pasy przydroĹźne, szlaki kolejowe, trzcinowe lub szuwary” oraz pkt 13 „Kto wbrew przepisom art. 125 zabija zwierzęta, niszczy rośliny lub grzyby lub niszczy siedliska roślin, zwierząt lub grzybĂłw” – polega karze aresztu albo grzywny;
• art. 82 § 1 Kodeksu wykroczeń „Kto dokonuje czynności, ktĂłre mogą spowodować poĹźar (…)” – podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany;
• art. 163 § 1 Kodeksu karnego „Kto sprowadza zdarzenie, ktĂłre zagraĹźa Ĺźyciu lub zdrowiu wielu osĂłb albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać poĹźaru” – podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat”.

Mandat nałożony na sprawcę ww. czynów może wynieść od 50 do 500 złotych, zaś kara grzywny nałożona przez sąd może wynieść nawet 5000 złotych;

Oprócz kar jakie może nałożyć policja czy prokuratura, karę może nałożyć Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Rolnicy, złapani na wypalaniu traw mogą stracić unijne dopłaty bezpośrednie, ponieważ warunkiem ich otrzymania jest utrzymywanie ziemi w tzw. dobrej kulturze rolnej. Karą za wypalanie traw może być zmniejszenie dopłat od 5 do 25%, a w skrajnych przypadkach nawet odebranie należnej wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich za dany rok.

Lidia Urbaś