Wieść Gmina Chmielnik

Dziecko jako ofiara przemocy 

Przemoc to intencjonalne naruszenie mocy oraz wszelkich praw i dĂłbr osobistych jednostki w sposĂłb uniemoĹźliwiający jej obronę i powodujący szkody psychiczne, fizyczne, symboliczne i materialne. W sformułowaniu "odebranie mocy" zawiera się treść, Ĺźe celem przemocy jest uczynienie z człowieka istoty bezwolnej.

Inna definicja przemocy mĂłwi, Ĺźe "jest to zespół atakujących, nadzorujących i kontrolujących zachowań, obejmujący przemoc fizyczną, przemoc seksualną i przemoc emocjonalną".

Według Koeta przemoc "to każdy rodzaj celowego, fizycznego lub emocjonalnego ranienia, seksualnego nadużywania lub zaniedbywania dziecka wskutek działania lub braku działania rodziców, czego następstwem mogą być niekorzystne skutki zdrowotne."

Dziecko, ktĂłre jest świadkiem przemocy w rodzinie takĹźe jest dzieckiem krzywdzonym.

Przemoc wobec dzieci to stosowanie kar cielesnych, zadawanie cierpień psychicznych, inne formy poniĹźania dziecka. To takĹźe niewywiązywanie się z opieki, ktĂłre ma konsekwencje dla zdrowia fizycznego lub psychicznego dziecka.

Przemocą jest także celowe zaniechanie działań, które mogłyby zapobiec krzywdzie dziecka.

Sprawcami przemocy często są bliskie dziecku osoby, takĹźe rodzice i opiekunowie.

Przemoc wobec dzieci moĹźe zdarzyć się w kaĹźdym środowisku. Sprawcy przemocy niezmiernie rzadko uwaĹźają się za osoby zaburzone, a jeszcze rzadziej gotowi są z tego powodu podjąć terapię.

Przemoc jest najczęściej związana z agresją. Bywa takĹźe zachowaniem usankcjonowanym i "wzniosłym" celem wychowawczym, tj. np. "przywracanie porządku" czy "dyscyplinowanie".

Wielu dorosłych bez względu na status społeczny i wykształcenie uznaje stare reguły wychowania, według ktĂłrych posłuszeństwo jest podniesione do rangi najwyĹźszej wartości. Po posłuszeństwie następuje obowiązkowość, czystość oraz kontrola emocji i pragnień.

Dzieci uwaĹźa się za dobre, gdy myślą i zachowują się w sposĂłb w jaki nauczono je myśleć i zachowywać się.

Wymienia się cztery podstawowe sposoby złego traktowania dziecka:

1. Przemoc fizyczna - to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bĂłlu lub groĹşba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, zadrapania, rany cięte, poparzenia, obraĹźenia wewnętrzne. Znęcanie się fizyczne nad dzieckiem stanowi całkowite uprzedmiotowienie go. Znęcaniu się fizycznemu towarzyszy zazwyczaj werbalna agresja, obelgi, poniĹźanie, prĂłby zniszczenia poczucia własnej wartości i godności.
2. Przemoc psychiczna, emocjonalna – to powtarzające się poniĹźanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka; wciąganie dziecka w konflikt osĂłb dorosłych, manipulowanie nim; brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości; wymagania i oczekiwania wobec dziecka, ktĂłrym nie jest ono
   w stanie sprostać, ktĂłre prowadzą do zniszczenia pozytywnego obrazu własnej osoby.
3. Przemoc seksualna - to angaĹźowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą. Wykorzystywanie seksualne dzieci odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowań bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm). Przemoc ta moĹźe być jednorazowym incydentem lub powtarzać się przez dłuĹźszy czas. Dziecko traktowane jest jako obiekt seksualny, ktĂłrym dorosły posługuje się w celu zaspokajania swoich potrzeb.
4. Zaniedbywanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna; niezapewnianie mu odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa. To rĂłwnieĹź brak dbałości o właściwy rozwĂłj intelektualny i emocjonalny dziecka. Zaniedbywanie dziecka rozpoczyna się juĹź w okresie Ĺźycia płodowego, jeĹźeli matka prowadzi niehigieniczny tryb Ĺźycia, pali, pije czy zaĹźywa narkotyki, niewłaściwie się odĹźywia.

ElĹźbieta Korbecka