„Należy uznać, że rysunek dziecka jest przedmiotem
autentycznej i wartościowej sztuki. (...)
a więc niech żyją rysunki dzieci i tym gorzej dla tych,
którzy traktują je obojętnie!
Takim ludziom brak świeżości właściwej młodym latom,
brak pamięci o czasach, gdy sami byli uczniami”
Fernand Leger
Twórczość dzieci od zawsze mnie fascynuje i zastanawia. W pracach plastycznych swoich wychowanków niezmiennie odnajduję szczerość i spontaniczność, niekonwencjonalne i pomysłowe rozwiązania. Zajęcia plastyczne w szkole mają kształcić i wychowywać, kształtować osobowość i talenty dzieci. W ramach kształcenia plastycznego uczniowie przyswajają wiedzę związaną ze sztukami plastycznymi, z historią sztuki, a własna twórczość pozwala posiąść umiejętności związane z opanowaniem warsztatu plastycznego, uczy uważnego obserwowania świata.
Najważniejsze jest jednak kształtowanie twórczych postaw, potrzeby twórczości, wrażliwości na piękno oraz przygotowanie do życia we współczesnej "cywilizacji obrazu". Praca nauczyciela plastyki, opiekuna zajęć plastycznych jest pracą wdzięczną, ponieważ ma on codziennie do czynienia z najpiękniejszą ze sztuk - sztuką dzieci.
Potrzeba doskonalenia swojej pracy pedagogicznej oraz szukanie nowych, ciekawych rozwiązań stały się podwalinami innowacji pedagogicznej realizowanej w roku szkolnym 2009/2010 na lekcjach plastyki w klasach 4-5 w Szkole Podstawowej im. św. Jana Kantego w Błędowej Tyczyńskiej. Program innowacji pedagogicznej o charakterze programowo-metodycznym ZABAWA SZTUKĄ- historia sztuki jako inspiracja do twórczych działań plastycznych, miał na celu ułatwienie uczniom kontaktu ze sztuką, wprowadzenie w świat odmiennych kultur plastycznych, realizację zagadnień dotyczących historii sztuki, jako przedmiotu wpływającego na organizację procesu twórczego, będącego drogowskazem dla praktyki. Uczniowie zachęceni do twórczych poszukiwań i wykorzystania własnego potencjału twórczego brali udział w wielu konkursach plastycznych, m.in. „Wiatr, wypadek, ogień, woda – strażak zawsze rękę poda” (na terenie gminy zdobyli 1 i 3 miejsce), w ogólnopolskim konkursie dla szkół noszących imię św. Jana Kantego „Czasy św. Jana Kantego”- witraż, wyróżnienie, w gminnym konkursie plastycznym organizowanym przez Szkołę Podstawową nr 3 im św. Maksymiliana Marii Kolbego (1 miejsce).
Wdrożone przeze mnie działania innowacyjne wzbogaciły program nauczania przedmiotu o treści związane z technikami plastycznymi charakterystycznymi dla konkretnych, wybitnych, wyznaczających nowe kierunki w sztuce – artystów. Niektóre zajęcia plastyczne poświęcone były sylwetce i twórczości sławnego artysty, którego dzieła i warsztat stały się inspiracją działalności plastycznej. Wymiernym efektem prowadzonej innowacji,
a zwłaszcza kontakt z dziełami sztuki, było rozbudzenie wrażliwości estetycznej i szacunku dla przejawów ludzkiej twórczości w różnych jej postaciach, pobudzenie motywacji do zajęcia się plastyką, rozwój zdolności plastycznych, właściwe przygotowanie do uczestnictwa w kulturze oraz podniesienie rangi przedmiotu.
"Wszelkie działanie twórcze zaczyna się od ruchu"
Joseph Linker
Aby złapać myśl, potrzebny jest ruch …
Kolejną innowacją prowadzoną przeze mnie w roku szkolnym 2009/2010 na lekcjach języka polskiego była GIMNASTYKA MÓZGU- program działań edukacyjnych wspomagających czynność uczenia się. Program wykorzystujący naturalne cechy rozwoju ruchowego, ukierunkowany na łatwe uczenie się dzieci i na stymulowanie ich rozwoju. To także program aktywizacji układu nerwowego i uwalniania od stresu. Zaletą tej metody jest to, iż jej stosowanie wcale nie jest ani praco-, ani czasochłonne. Gimnastyce mózgu wystarczy poświęcić dosłownie kilkanaście minut dziennie, by w krótkim czasie osiągnąć wymierne, zauważalne rezultaty.
Mówiąc o ruchu wspomagającym procesy, mam na myśli specyficzne ruchy, które opisał Paul Dennison, tworząc metodę Kinezjologii Edukacyjnej.
Ćwiczenia Dennisona opierają się na podstawach neurofizjologii. Dr Paul Dennison w swoich 20-to letnich badaniach klinicznych udowodnił, iż ruch pobudza duże obszary mózgowe, tworząc nowe połączenia nerwowe, które usprawniają pracę obu półkul. Zaobserwował, które ruchy wywierają najbardziej zbawczy wpływ na dzieci i opierając się na tym stworzył kanon podstawowych ćwiczeń, które nazwał gimnastyką mózgu.
Czas szkoły, to niestety w dużej mierze, czas sprawdzianów i egzaminów, dlatego proponuję chętnym uczniom kilka ćwiczeń ruchowych które wspomagają procesy nauczania i uczenia się. Ćwiczenia te są coraz częściej wykorzystywane przez pedagogów, logopedów i psychologów, ponieważ są niezwykle skuteczne.
Zainteresowana podniesieniem jakości swojej pracy pedagogicznej zaproponowałam te ćwiczenia uczniom naszej szkoły, w klasach w których uczę języka polskiego.
Efektem stosowania terapii metodą Dennisona jest znaczna poprawa pisania, czytania, mowy, twórczego rysowania, sprawności ruchowej oraz ogólne podniesienie umiejętności szkolnych. Ćwiczenia dra Dennisona budzą w swej prostocie zaufanie dziecka, dystansują je od problemów i trudności szkolnych, przynoszą spokój i pozytywne myśli. Ponadto wzmacniają więź emocjonalną między dziećmi a nauczycielem.
Ćwiczenia Dennisona często stanowiły wstęp do głównego zajęcia. Dzięki nim uczniowie byli bardziej podatni na oddziaływania edukacyjne i terapeutyczne.
Ćwiczenia te mają jeszcze jedna ogromną zaletę, a mianowicie usprawniają pracę z klasą, w której znajdują się uczniowie z problemami edukacyjnymi i nadpobudliwością psychoruchową
Szukanie nowych rozwiązań w pracy z dzieckiem daje niezwykłą satysfakcję z osiągnięć wychowanków. Sukcesy dodają skrzydeł i otwierają przed nami kolejne możliwości doskonalenia i rozwoju umiejętności pedagogicznych.
I. Weron
Innowacje ! – sposób na ciekawą naukę
Warto przeczytać
