|
„Daj dzieciom dobrą dolę,
Daj wysiłkom ich pomoc,
Ich trudom błogosławieństwo.
Nie najłatwiejszą prowadź ich drogą, ale najpiękniejszą”. |
Powoli dobiega końca rok 2012, któremu patronował Janusz Korczak. To piękna postać w naszej historii. Polski Żyd, pedagog, lekarz, publicysta, pisarz, ale przede wszystkim orędownik dziecięcych spraw. Jego znamienne słowa, że „nie ma dzieci, są ludzie” wskazują na to, jak należy postępować, aby dzieci miały dom, opiekę, zaznawały miłości, czuły się chciane, potrzebne, aprobowane i ważne.
Korczak nie tylko bronił dzieci pomagając im we wszelki możliwy sposób (2 domy sierot, leczenie, nauczanie, dobrowolne pójście na śmierć ze swymi wychowankami), ale również udzielał wskazówek dorosłym wkładając swoją pedagogikę w ich usta - przykładem niech będzie, chociażby „Prośba dziecka”, w której czytamy:
„Nie psuj mnie! Nie bój się stanowczości! Nie bagatelizuj moich złych nawyków! Nie chroń mnie przed konsekwencjami! Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia! Nie bądź niekonsekwentny! Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami! Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału! Nie wyobrażaj sobie, że przepraszając mnie stracisz autorytet! Nie bój się miłości! Nigdy!”
Czy łatwo być w dzisiejszych czasach i dziećmi i rodzicami? Zapewne nigdy nie było łatwo, ale spełnianie się zarówno w jednej, jak też drugiej roli, to wyzwanie, któremu należy podołać w sposób właściwy. Tak też do tego zagadnienia próbuje się podchodzić w działaniach wychowawczych w Szkole Podstawowej nr 3 im. Św. M. M. Kolbego w Chmielniku.
Od początku roku kalendarzowego przygotowywaliśmy się do realizacji zadań Roku Janusza Korczaka. Rozpoczęliśmy od wizualizacji tematu poprzez wykonanie tablic o Patronie Roku. Na lekcjach języka polskiego odbywało się głośne „czytanie Korczaka”, czyli zapoznawanie z tekstami pisarza, omawianie poruszanych problemów. Na zajęciach kółka polonistycznego uczniowie nie tylko dokładnie poznali życie i dokonania tej Postaci, ale również wspólnie stworzyli scenariusz słuchowiska radiowego zatytułowanego „Gadaninki o Starym Doktorze” (odnośnik do „Gadaninek Starego Doktora”) wplatając elementy teatralne spotkania Korczaka z dziećmi. Efektem tej pracy było zorganizowanie apelu dla całej społeczności szkolnej.
Pod hasłami pedagogiki Korczaka, w czerwcu, zorganizowaliśmy XII Sejmik Samorządów Uczniowskich Gminy Chmielnik, na którym pani Dyrektor Bożena Gwizdała wygłosiła referat na temat uczniowskiej samorządności i dziecięcej aktywności, nawiązującej do postulatów pedagogicznych i wychowawczych Janusza Korczaka.
Szkoła nawiązała kontakt z Kancelarią Rzecznika Praw Dziecka informując o przeprowadzanych przedsięwzięciach i otrzymała plakaty z ogólnopolskiego konkursu plastycznego, które wykorzystano, jako element dekoracji i pomoc w lekcjach wychowawczych.
Najbardziej wymownym działaniem okazało się jednak zorganizowanie w dniu 27 listopada Szkolnego Dnia Korczaka. Było to wspólne przedsięwzięcie Szkoły i Gminnej Biblioteki Publicznej w Chmielniku. Najpierw ogłoszony został konkurs rodzinny pod hasłem: „W kręgu dziecięcych spraw, czyli o ideałach i niepokojach Janusza Korczaka”.
Rodziny naszych wychowanków miały możliwość do wspólnych działań (rodzic i dziecko) w trzech kategoriach: pracy pisemnej, prezentacji medialnej i wykonaniu komiksu. Temat dotyczył haseł Roku: „Nie ma dzieci – są ludzie. Czuć jak dziecko, myśleć jak Stary Doktor”.
Z dużym zadowoleniem informujemy, że w konkursie rodzinnym wzięło udział 15-cie rodzin uczniów z klas: IV i V. Na wieczornym spotkaniu zostały zaprezentowane wykonane prace. Uczestnicy z głębokim przejęciem prezentowali swoje dokonania (w duetach: rodzic i dziecko), zaś obecni w milczeniu i zadumie wsłuchiwali się w cytaty myśli Korczaka popierane „ilustracjami” z życia poszczególnych rodzin.
Przeżyciom duchowym towarzyszył też poczęstunek dla uczestników przygotowany przez Radę Rodziców. Na zakończenie odbyło się oficjalne podsumowanie oraz wręczenie nagród dla poszczególnych rodzin.
Cytując jeszcze słowa Korczaka można dodać, że „Na szkołę skarżą się ci, którym w domu jest dobrze, którym dom daje dużo różnych rozrywek; albo tacy, od których rodzice żądają, żeby się dobrze uczyli, chociaż nie są zdolni i nauka im z trudem przychodzi.”. Jeśli jednak połączymy działania dorosłych: nauczycieli, rodziców i dzieci szkoła stanie się bliższa zarówno domom rodzinnym wychowanków i odwrotnie.
Wyrażamy szczere podziękowanie Wszystkim zaangażowanym w nasze wspólne działania łączące elementy dydaktyczne i wychowawcze.
Elżbieta Świerk