Czas od świąt Bożego Narodzenia do 2 lutego to okres kolędy i kolędowania. To czas, kiedy możemy się wzajemnie odwiedzać i śpiewać właśnie kolędy, czyli radosne pieśni związane z tematyką bożonarodzeniową. Kolędowanie to piękny obyczaj, ponieważ muzyka i śpiew łączy ludzi i łagodzi obyczaje. Zarówno odwiedzanie się, jak też śpiewanie kolęd jest, niestety, już tradycją zanikającą. Dziś częściej kolędy i pastorałki odtwarzane są z płyt CD czy też słuchane w telewizji przy okazji różnych koncertów, niż śpiewane samodzielnie.

Aby zatem powrócić do dawnej staropolskiej tradycji, pani Dyrektor Bożena Gwizdała zorganizowała 24 stycznia w Szkole Podstawowej nr 3 im. Św. M. M. Kolbego w Chmielniku, spotkanie dla Pracowników Oświaty Gminy Chmielnik. Było ono kontynuacją odnowionego w ubiegłym roku spotkania zorganizowanego przez panią Dyrektor Barbarę Muchę w murach Gimnazjum Samorządowego w Chmielniku.

Na uroczystość tę zostali zaproszeni pracownicy z wszystkich szkół z naszej Gminy zarówno aktualnie zatrudnieni, jak też emeryci, czyli Ci, którzy swoje siły, pracę i zdrowie poświęcili na rzecz rozwoju placówek szkolnych w minionych latach. Miło, zatem było gościć, zarówno Dyrektorów, Księży Proboszczów i Katechetów, Nauczycieli, jak też Pracowników Obsługi. Przy wspólnym stole zasiadło, więc kilka pokoleń ludzi związanych z funkcjonowaniem gminnego szkolnictwa.

Gośćmi honorowymi byli przedstawiciele Urzędu Gminy w Chmielniku z panią Sekretarz Magdaleną Wdowik-Reczek, Przewodniczącym Rady Gminy panem Antonim Dzierżakiem, kierownikiem Gminnej Biblioteki Publicznej, panią Beatą Wojnarowicz-Hondz, przedstawicielami ZEAS-u i GOPS-u

Spotkanie rozpoczęła pani Dyrektor, która powitawszy zgromadzonych powiedziała: „Spotykamy się dzisiaj w ten piękny styczniowy wieczór, na progu Nowego Roku, aby wspólnie cieszyć się z narodzenia Pana i aby tę naszą radość wyśpiewać pięknymi kolędami.

Myślę, że na tej sali, wśród nas nie ma nikogo, kto nie lubiłby świąt Bożego Narodzenia, tego wszystkiego, co stanowi ich niezwykłą atmosferę: Żłóbka z Bożą Dzieciną na sianku, Szopki Betlejemskiej z pasterzami i zwierzętami, wyczekiwanej pierwszej gwiazdy na niebie, białego opłatka w wyciągniętej dłoni, lśniącego czystością domu z pięknie przystrojoną choinką, śnieżnobiałego obrusa, życzeń i kolęd. Święta Bożego Narodzenia to zatem misterium radości i nadziei.

W życiu każdego z nas są takie chwile, dzięki którym stajemy się bardziej serdeczni i potrzebni. Boże Narodzenie to dla nas wszystkich czas przebaczenia i zrozumienia. Zacytuję tu słowa Matki Teresy z Kalkuty: „Zawsze ilekroć się uśmiechasz do swojego brata i wyciągasz do niego rękę - zawsze wtedy jest Boże Narodzenie. Zawsze ilekroć milkniesz, by innych wysłuchać, kiedy rezygnujesz z zasad, które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności, kiedy odrobinę nadziei załamanym niesiesz, kiedy rozpoznajesz w pokorze jak bardzo znikome są Twe możliwości i jak wielka jest Twoja słabość, zawsze ilekroć pozwolisz, by Bóg pokochał innych przez Ciebie, zawsze wtedy jest Boże Narodzenie.”

Życzę, więc Wszystkim, aby każdy dzień Waszego życia był Bożym Narodzeniem.

A ponieważ styczeń to początek Nowego Roku, przyjmijcie Państwo ode mnie, jako gospodarza dzisiejszego spotkania, jak najserdeczniejsze życzenia, a cytując za poetą, życzę:

Niech spełnią się Nam wszystkim te życzenia.”

Po tych wzruszających życzeniach w popisach wokalnych z repertuarem kolęd w wersji kolędników wystąpili nasi Uczniowie, zarówno Ci młodsi, jak też i starsi. Za swój występ otrzymali gromkie brawa od wszystkich zgromadzonych.

Następnie odbył się poczęstunek składający się z barszczu, pierogów oraz ciasta, a o jego przygotowanie zadbały Panie ze szkolnej kuchni oraz Mamy z Rady Rodziców. Przy posiłku przy stołach nawiązała się dyskusja przeplatana wspomnieniami.

Punktem kulminacyjnym było jednak długie kolędowanie. Przy akompaniamencie instrumentu muzycznego, na którym grał pan Tomasz Kotarba, Uczestnicy radośnie śpiewali kolędy, a później dziękowali za możliwość tego kolędowego spotkania.

Zapewne większość z nas spotka się znów za rok, ale atmosfera tego wspólnego „bycia z sobą” na długo zostanie w naszej pamięci.