Nadszedł już czas na ostatnią podróż kulturalnych kociaków – otóż ruszyły one na podbój stolicy! Wyruszyliśmy w sobotę 28 czerwca z samego rana, żeby jak najwcześniej dotrzeć do celu. Drogę przebyliśmy bez większych niespodzianek i w bardzo dobrych humorach, ponieważ zapowiadał się piękny, słoneczny dzień. Na stacje metra Wilanowska dotarliśmy około godziny 13:30, a stamtąd ruszyliśmy już w kierunku centrum. Dla większości była to pierwsza podróż metrem, a więc dobra okazja żeby zaznajomić się z tym środkiem transportu. W centrum przeprowadzaliśmy sondę. Niestety, bardzo mało osób było zainteresowanych rozmową
o kulturze; najczęstszą wymówką był pośpiech. W rezultacie, zdołaliśmy nagrać jedynie kilka osób (w tym dwóch obcokrajowców z Litwy i Wielkiej Brytanii), ale za to w pięknej scenerii, bo na tle Pałacu Kultury i Nauki. Następnie nadszedł czas nie tyle na zwiedzanie, co spacerowanie po ulicach Warszawy. W kierunku Starego Miasta udaliśmy się przez Ogród Saski, niektórzy po raz pierwszy widzieli Grób Nieznanego Żołnierza, dlatego zatrzymaliśmy się przy nim chwil kilka. Udało nam się dotrzeć na Stare Miasto, obejrzeć z bliska Kolumnę Zygmunta, Zamek Królewski, Pałac Prezydencki, porobić kilka fotek, a nawet zapozować do zdjęć z Kubusiem Puchatkiem, Tygryskiem i Pandą. Prawdopodobnie była to atrakcja skierowana do młodszych zwiedzających, ale co tam, duże dzieci – czyli my – też były zainteresowane. Kiedy już zamierzaliśmy udać się w kierunku Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w planach mieliśmy podziwianie ogrodów znajdujących się na jej dachu, zaczęła się straszna ulewa, której nikt nie przewidział. Straciliśmy dużo czasu chroniąc się przed deszczem i nie udało nam się zrealizować wszystkich planów. Mimo wszystko, czymś trzeba było się zająć w trakcie trwania burzy, więc czas ten przeznaczyliśmy na skonsumowanie obiadu. Deszcz nie ułatwił nam tutaj zadania, można powiedzieć, że nie dał nam pola manewru, dlatego wszyscy zgodnie lub też mniej udali się do KFC.

Wielkimi krokami zbliżała się godzina 19, a więc czas naszego spektaklu. Wybraliśmy się na musical „Metro” do Studia Buffo. Bohaterami tej historii są młodzi ludzie, którzy wyśpiewują swoje marzenia w podziemnych peronach metra. Trzeba przyznać, że do tej pory jesteśmy w lekkim szoku. Chyba nikt się nie spodziewał tak dobrego widowiska. Tyle efektów świetlnych, znakomitych wokalistów/aktorów i tancerzy na jednej scenie – robi wrażenie. Gdy cel wyjazdu został osiągnięty, pozwoliliśmy sobie ponownie pospacerować po Warszawie. Niesamowicie było oglądać tak oświetlone, wciąż żywe i zatłoczone ulice pomimo tak późnej pory – była godzina 22. Jednak czas naszego odjazdu zbliżał się nieubłaganie, i kiedy myśleliśmy, że nic nas już nie zaskoczy, spotkała nas taka niespodzianka. Otóż, przemierzając ulicę Chmielną w kierunku centrum, spostrzegliśmy niezbyt dużą restaurację, której szyld przyciągnął naszą uwagę: Chmielnik. Poczuliśmy się niemal jak w domu. Nie obeszło się bez pamiątkowych zdjęć i zdziwionych spojrzeń klientów tejże restauracji, rzucanych ukradkiem w naszą stronę. Nic dziwnego, nasza reakcja musiała być dość zaskakująca dla niewtajemniczonych. Ponownie ruszyliśmy w kierunku metra, dojechaliśmy do stacji Wilanowska, skąd zabrał nas do domu PolskiBus. Już w autobusie, wymieniliśmy między sobą doświadczenia minionego dnia. Ci wytrwalsi czuwali do rana, natomiast większość grupy zmorzył sen i z jego objęć wyswobodzili się dopiero na rzeszowskim dworcu.

Przed nami już tylko podsumowanie projektu. Miejmy nadzieję, że będzie ono idealnym zwieńczeniem wszystkich naszych dotychczasowych działań i osiągnięć.

Agata Szczypek